ระหว่างที่สมาชิกส่วนใหญ่กำลังพักเหนื่อยกับการร่วมงานโครงการแรก ซึ่งถือได้ว่า ทุกคนมีส่วนร่วมในผลสำเร็จนี้ร่วมกัน หลายๆ คนอาจท้อแท้จนเลิกราไป หลายคนได้ลองพยายามแล้วแต่อาจจะให้เวลากับโครงการได้ไม่ค่อยเต็มที่ และก็มีอีกหลายคนที่ได้หายเหนื่อยกับผลงานของตนเอง ผมและทีมงานบริหารโครงการ รวมทั้งผู้บริหารจากทั้ง 3 หน่วยงานจาก ฮัทช์ แกรมมี่ และ พก.
รู้สึกภาคภูมิใจ ประทับใจ ดีใจ กับผลงานของทุกๆ คนนะครับ ที่สำคัญอยากให้เพื่อนๆ เตรียมพร้อมกับโครงการใหม่ๆ ที่ทางฝ่ายบริหารกำลังเตรียมการ วางแผนงาน หรืออยู่ในขั้นตอนการเจรจากับภาคเอกชน จึงอยากฝากประชาสัมพันธ์ 2 เรื่อง คือ เรื่องการแนะนำเพื่อนสมาชิกท่านอื่นๆ ที่รู้จัก ส่งใบสมัครกันเข้ามาได้เลย โดยอ่านรายละเอียดจากลิ้งค์นี้ ส่วนอีกเรื่องคือ ผมอยากให้เพื่อนๆ ช่วยเขียนถึงความรู้สึกที่มีต่อโครงการ เพราะนี่ก็ถือว่าจบโครงการได้แล้ว เหลือแต่รับรายได้กันเท่านั้นเองครับ ก็คง Happy Ending
ผมจึงขอนำตัวอย่างจากสมาชิกอาวุโส 2 ท่านละกันนะครับ คือ คุณโฟล์ค นิศาชล พรหมภูเบศ ที่มาเป็นที่ 2 ของโครงการคราวนี้ เรียกได้ว่าเป็นสมาชิกทางบ้านที่มีรายได้สูงที่สุดนะครับ (เท่าไหร่ถามกันเอาเองนะครับ ไม่รู้จะปล่อยกู้รึเปล่า สมาชิกท่านไหนสนใจโทรคุยเองนะครับ) ส่วนอีกท่านคือ คุณตุ่ม ธีรพงศ์ วงศ์ชัย สมาชิกที่น่าหวาดเสียวอีกท่านหนึ่ง ที่พัฒนาตนเองได้ในช่วงท้ายโครงการครับ ลองอ่านกันดูนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณปรีดา
โฟล์ค(นิศาชล พรหมภูเบศ) มีความยินดีอย่างยิ่งที่ได้ร่วมงานกับคุณตลอดการทำงานที่ผ่านมา 3 เดือน ทำให้ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเท่าไหร่ แต่การรับงานจากคุณมา ทำให้คิดว่าต้องจัดสรรเวลาจากงานประจำ และงานพิเศษนี้ที่ได้รับให้ลงตัวที่สุด (เรียกงานพิเศษถูกต้องไหมค่ะ) เพราะพิเศษจริงๆ ทั้งจากรายได้ที่โฟล์คจะได้รับ ตั้งแต่ทำงานมา 2 ที่ ไม่ได้รายได้มากเท่านี้มาก่อนเลยคุ้มค่าเหนื่อยค่ะ และตัวโฟล์คเองก็ภาคภูมิใจในการหารายได้ในครั้งนี้ ด้วยความสามารถของโฟล์คเอง จากสมอง จากคำพูด จากการกระทำ ทุกสิ่งอย่างมาจากโฟล์คเองทั้งสิ้น
การบริการในครั้งนี้ โฟล์คว่าเราต้องใช้ความอดทนอย่างมากในการทำงานลูกค้าสามารถพูดดี หรือไม่ดีแล้วแต่อารมณ์ของลูกค้า แต่เราต้องพูดดีที่สุด แม้ว่าลูกค้าจะตอบปฎิเสธ เราต้องเคารพในการตัดสินใจของลูกค้า ลูกค้าคือคนที่ถูกเสมอทุกกรณี นี่คือหลักการในการทำงานของโฟล์ค โฟล์คทำงานด้านบริการมากว่า 20 ปี โดยส่วนตัวเป็นคนใจร้อนมากแต่เมื่อถึงเวลาปฎิบัติงาน ต้องทำใจ ,ใจเย็นที่สุด งานที่ทำถึงลุล่วงด้วยดีตลอดมา
ท้ายนี้ขอขอบคุณ ทางฮัทช์ แกรมมี่ และกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ คุณปรีดา ,คุณผึ้ง ที่ให้โอกาสกับคนพิการอย่างโฟล์คในครั้งนี้ ให้มีรายได้ ไม่เป็นภาระกับใครๆ ,ขอบคุณพ่อ,แม่,พี่,น้อง,เพื่อนๆที่ให้กำลังใจในการทำงานในครั้งนี้ และจะลืมไม่ได้เลยคือคุณจาด(รสมาลิน)เพื่อนที่รัก ที่ชักนำสิ่งดีๆมาให้โฟล์ค
ขอบคุณมากๆนะคะ
นิศาชล พรหมภูเบศ (โฟล์ค)
23 มิ.ย.51
ความรู้สึกที่ร่วมงานกับโครงการ
Caller ring project เพื่อเพื่อนผู้พิการ
นับจาก วันที่รับเมล์จากคุณปรีดา ว่าสามารถเข้าร่วมโครงการนี้ได้ก็รู้สึกดีใจและกังวล ว่าจะทำงานนี้ได้ไหม เนื่องจากส่วนตัวเรียนจบมาทางด้านช่างอุตสาหกรรม ซึ่งงานนี้แตกแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับงานที่ทำที่ผ่านมาในอดีต หลังจากกลายเป็นผู้พิการด้านการเคลื่อนไหวแล้ว ก็หาข้อมูลมาเรื่อยๆว่ามีงานแบบไหนบ้างที่ทำผ่านระบบ Internetได้โดยไม่ต้องออกจากบ้าน ไปทำงานทุกวัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ลำบากพอสมควร ในการเดินทาง
และวันที่เปิดโอกาสก็มาถึง เมื่อผมได้เข้าไปอ่านเว็ปบอดร์ของศิษย์เก่าพระมหาไถ่ ก็มีการพูดคุยถึงเรื่องการทำงานแบบนี้โดยคุณรสมาริน พละสูรย์ (พี่จาด) ได้พูดถึงเรื่องงานนี้ ก็เลยตามลายแทงมาจนพบกับ
ซึ่งผมก็เคยเข้าไปอ่านเว็บบล็อกhttp://preedastation.blogspot.com/ของคุณปรีดา ลิ้มนนทกุล มาบ้างแต่ไม่นึกว่าจะเป็นคนเดียวกันที่ริเริ่ม และผลักดันให้เกิดโครงการนี้ขึ้น จนได้ตัดสินใจสมัครเพื่อทำงานนี้ โดยไม่ลังเล
ซึ่งในช่วงแรกของการทำงานนับว่าเป็นอุปสรรค มากที่สุด ช่วง30วันแรกก็เริ่มรูสึกท้อใจ และไม่อยากทำงานต่อเลยเพราะผลตอบรับไม่ได้อย่างที่คิดไว้ ก็ได้แต่ปรึกษาคนโน้นที คนนี้ที ซึ่งแต่ละคนก็ไม่แตกต่างกันเลย ได้แต่คอยให้กำลังใจต่อกัน ซึ่งผมตั้งเป้าไว้ 4 ลูกค้าต่อวัน (ไม่ผิดแน่ครับ สี่ลูกค้าต่อวัน) จนได้เห็นท่านอื่นๆทำยอดตอบรับได้ดี ก็เกิดอยากจะติด 10 อันดับแรกเหมือนท่านอื่นๆบ้าง แต่คะแนนก็ยังไม่กระเตื้องขึ้นอยู่ดี
ก็ได้โทรมาปรึกษากับคุณ ผึ้ง (อณุวรรณ์ ตั้งสติมั่น) ก็ได้ให้กำลังใจและแนะแนวทางในการทำงานเพิ่มขึ้น จนได้กลับมาคิดว่าตัวเราเองนั่นแหละที่มีปัญหา ก็เริ่มแก้ที่ตัวเองก่อน จนผลตอบรับได้ในระดับที่ดีพอสมควร จนไต่ระดับจากที่ 22 มาถึงระดับที่ 5 ก็ได้ติด 10 อันดับสมใจ แต่คราวนี้พอกลุ่มนำเริ่มทิ้งห่างและบางท่านผ่านเกณฑ์ที่ 1500 เลขหมายไปแล้ว ก็อยากได้ของรางวัลเหมือนท่านอื่นๆบ้าง ก็เริ่มตั้งเป้าหมายใหม่ ว่าจบโครงการ นี้ต้อง1800 เลขหมายเป็นอย่างต่ำเพื่อจะได้มีรายได้เก็บไว้ใช้และชำระหนี้สินบ้าง(ได้ใช้หนี้ก็งานนี้) ก็เริ่มวางเป้าหมายใหม่กับงานหลังจากเกือบหมดเดือนเมษายน แล้ว ก็พยายามทำตัวเลขให้ดีขึ้น ซึ่งเฉลี่ยก็วันละ 20-25 เลขหมาย (ตอนแรกตั้งไว้แค่ 4 ) ก็พอใจในระดับที่ดี
เนื่องจากขีดความสามารถของร่างกายก็เป็นอุปสรรค ซึ่งผู้พิการบาดเจ็บไขสันหลังดูจะมีปัญหามาก เพราะต้องใช้แรงมากกว่าคนที่ไม่บาดเจ็บไขสันหลัง ประมาณ 2-3เท่า ฉะนั้นจึงทำให้ร่างกายเหนื่อยและล้าได้ง่ายกว่า
แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความตั้งใจที่จะทำงานลดลงเพราะตัวเลขการตอบรับของลูกค้า นั่นก็หมายถึงรายได้ที่ตัวเราเองทำให้เกิดขึ้นมา ได้กลับมาเป็นผู้มีรายได้อีกครั้งหลังจากคอยแต่รับเงินของ กองทุนเงินทดแทน ที่บาดเจ็บจากการทำงาน มา 5ปีเต็ม ความภูมิใจก็กลับมา ว่าเราตัวเองก็ทำได้ ครอบครัวก็ยินดี แม้จะไม่ได้ตามเป้าหมายที่วางไว้ ถือว่าเป็นงานแรกในลักษณะนี้ ในงานต่อๆไปก็คงจะหาความรู้ที่เกี่ยวข้องกับงานเพิ่มขึ้น พัฒนาทักษะของตัวเองเพิ่มขึ้น
ซึ่งการทำงานนี้ต้องยึดถือความพึงพอใจของลูกค้า ยอมรับการตัดสินใจของลูกค้า เป็นหลัก เมื่อนำเสนอข้อมูลแล้ว ให้ลูกค้าเป็นผู้ตัดสินใจ บางท่านก็ไม่สะดวกที่จะใช้บริการ ก็ต้องขออภัยที่รบกวนเวลา บางท่านก็ยินดีที่จะสนับสนุน ที่คนพิการได้ทำงาน ได้มีรายได้ ไม่เป็นภาระของครอบครัวมากเกินไป
เรื่อง เว็ปไซท์ การปฏิบัติงานก็ใช้ง่ายมาก ถึงมากที่สุด ผมซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าใจ เทคโนยี มากเท่าไรก็ยังทำงานได้ราบรื่น แค่คลิ๊กเม้าส์ ไม่กี่ครั้ง ต่อ 1 รอบ การทำงาน ก็ได้ผลลัพท์ ทันที
ก็อยากเชิญให้ผู้พิการ ท่านอื่นที่มีเวลา หรือยังว่างงานลองเข้ามาดูข่าวสาร ของ
มาถึงตอนนี้ ต้องขอกล่าวขอบคุณ ผู้ที่ร่วมมือ ในการให้โอกาส แก่ผู้พิการ จนเกิดโครงการนำร่องนี้ขึ้นมา
ได้แก่
- บริษัท ฮัทชิสัน ซีเอที ไวร์เลส มัลติมีเดีย จำกัด
- บริษัท GMM GRAMY จำกัด (มหาชน)
- สำนักงานส่งเสริม และพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้พิการแห่งชาติ (พก.) กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์
- บริษัท PWD Outsource Management จำกัด
และอันนี้ขอขอบคุณเป็นส่วนตัว นะครับ
คุณ รสมาลิน พละสูรย์ (พี่จาด) ผู้วางลายแทงให้ค้นหาจนพบกับงานนี้
คุณ นิศาชล พรหมภูเบศ (โฟค) ผู้ที่ชอบโทรมากระตุ้นการทำงาน ของผม บ่อย ๆ
คุณ ปรีดา ลิ้มนนทกุล (ต๋อง) ผู้ที่ทั้งผลักและทั้งดันโครงการนี้
คุณ อณุวรรณ์ ตั้งสติมั่น (ผึ้ง) ผู้จุดเทียน (พรรษา) ให้ผมได้มีแรง ฮึด สู้อีกครั้ง
คุณ เสาวลักษณ์ พวงเงิน (โอ๋) ยามเหงา เราคือเพื่อน ถ้าคุณ คัน เราคือเกลื้อน
คุณ สุกัญญา ธานีคำ (หน่อย) สาวน้อยสดใส มองโลกแง่ดี อย่าอยู่ใกล้เธอ เธอจะใช้ให้อุ้มเธอ ขึ้น-ลงรถเสมอ
อาป๊าและอาม๊า ของคุณปรีดา ผู้อยู่เบื้องหลังกองทัพเดินด้วยท้องครับผม
และทีมงาน ของ บริษัท PWD Outsource Management จำกัด ทุกท่าน
และขอบคุณตัวเอง ที่ทน ปวดหลังมาได้ 3 เดือน และต้องทนอีกต่อไป
ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ
ด้วยความเคารพ อย่างสูง
ธีรพงศ์ วงค์ชัย (ตุ่ม)
23/06/08
ครับ ผมก็ขอขอบคุณทั้ง 2 ท่านด้วยที่ได้ร่วกันแสดงพลัง แสดงศักยภาพของผู้พิการ ให้สังคม สถานประกอบการณ์ และภาคส่วนอื่นๆ ได้เห็น และผมก็มั่นใจว่า วันนี้หลายๆ คนคงได้พบกับความรู้สึกปิติยินดี ภูมิใจในตัวเอง เห็นคุณค่าของตนเอง เห็นความสามารถและศักยภาพของตนเอง และพบกับความรู้สึกได้ของการพัฒนาตนเองในระยะเวลาอันสั้น เช่นเดียวกับ ที่ผมเคยผ่านมาก่อน
ยินดีต้อนรับสู่ เวทีของผู้พิการเข้มแข็ง อย่างแท้จริง พวกคุณทำได้
ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น